قوانین ساختمان‌ سازی برای فضا های اقامتی

ساختمان، بازسازی ساختمان و مسکن دغدغه مهم  افرادیست که به صورت تخصصی در صنعت ساختمان فعالیت دارند.

در این مقاله درباره ی مقررات ساختمان و قوانین ساختمان‌ سازی برای فضا های اقامتی صحبت میکنیم.

قوانین ساختمان سازی به طور کلی برای هر بخش از یک بنا وضع شده است.

قوانین ساختمان‌ سازی برای فضا های اقامتی به منظور بهبود کیفیت زندگی افراد و امنیت ساختمان به وجود آمده است.

فضای اقامتی در یک بنا مانند اتاق خواب‌‌، اتاق نشیمن و اتاق پذیرایی فاکتورهای با اهمیتی دارند که مقادیر هریک از این فاکتورها نباید از حد تعیین شده کمتر باشد. این فاکتورها عبارتند از:

• سطح زیربنا
• ابعاد و ارتفاع داخلی
• نورگیری و تهویه

قانون  فضای اقامتی

دو نوع قانون کلی برای فضای اقامتی وجود دارد: یک، حداقل اندازه سطح کف برای فضا، آستانه در، کمد های دیواری، فضای طاقچه ها، نازک کاری دیوار و سقف را شامل نمی شود.

دو، اتاقی که تنها یک راه ورود و خروج داشته باشد، این راه ورودی نباید از اتاق دیگری باشد، فقط زمانی که در آن واحد اقامتی غیر از این اتاق فضای دیگری نباشد. سایر قوانین را به تفضیل در ادامه مطلب توضیح خواهیم داد.

پوشش دیوار

در کلیه فضا ها دیوار های سرویس بهداشتی حداقل 1.2متر برای حمام حداقل 2متر از کف باشد.

پوشش دیوار آشپزخانه

پوشش دیوار آشپزخانه باید جدا از پوشش بقیه ساختمان به نحوی باشد که قابل شستشو ونظافت باشد

نور و تهویه

براساس قوانین ساختمان سازی اجباری وجود ندارد که حتما از نور و تهویه طبیعی استفاده شود میتوان از نور و تهویه مصنوعی استفاده کرد.

نور وتهویه در آشپز خانه

نور و تهویه بسته به نوع آشپزخانه متفاوت است. در آشپزخانه های مستقل، نور، باید که طبیعی باشد اما در آشپزخانه های باز استفاده از تهویه مصنوعی مجاز است ولی تخلیه هوای مکانیکی ضروری است یعنی استفاده از هواکش های قوی نظیر سانترافیوژها.

نور وتهویه در فضای اقامتی

حداقل یک یا چند در و پنجره شیشه ای رو به معابر و یا فضای باز برای هر اتاق الزامی است.

سطح شیشه پنجره ها باید یک هشتم مساحت کف باشد.

متراژ فضای اقامتی

حداقل متراژ مجاز برای زیربنای یک فضای اقامتی 6.5 مترمربع است.

حداقل عرض مجاز برای یک فضای اقامتی 2.15 متر است.

حداقل ارتفاع مجاز برای یک فضای اقامتی 2.4 متر است و این ارتفاع باید در تمام سطح رعایت شود.

برای اتاق‌هایی که در زیر سقف شیب‌دار یا شیروانی واقع شده‌اند، ارتفاع در قسمت‌هایی با فاصله 0.3 متر از کوتاه‌ترین قسمت آن نباید از 2.05 متر کمتر باشد.

حداقل اندازه برای سرویس بهداشتی

ضلع کوچک‌تر هر فضای بهداشتی تحت هیچ شرایطی نباید از 1.1 مرت کمتر باشد. اگر برای یک فضای بهداشتی مانند حمام محدوده پیش‌ ورودی در داخل فضای دوش در نظر گرفته شده باشد، یکی از ابعاد فضای دوش باید حداقل 1.5 متر باشد.

به صورت کلی قوانین برای سرویس بهداشتی ساختمان باید به اندازه تعداد کاربران آن باشد. این موضوع برای فضای اقامتی به معنی آن است که حداقل برای هر اتاق آن یک سرویس بهداشتی مختص در نظر گرفته شود. یعنی برای هر فضا خارج از کاربرد آن به میزان کافی فضای بهداشتی در نظر گرفته شود.

سطح زیر بنا، ابعاد، تهویه و ارتفاع نباید از حداقل مشخص شده کمتر باشد.