مهندس معمار، ( architect )معماری ساختمان، هنر و فن طراحی و ساختن بناها، فضاهای شهری و دیگر فضاهای درونی و بیرونی برای پاسخ به نیازهای کارکردی و زیباشناسانه است. معماری بیش از اینکه تکنیک و فن باشد، هنر و ذوق است. در واقع می توان گفت ظاهر و نمای شهرها را مهندسان معمار می سازند. معماری، که برخی آن را مادر هنرها می دانند، قدمتی بسیار طولانی در تاریخ دارد و در ایران نیز به سال ها پیش از اسلام باز می گردد.
کسی که طراح و سازنده بناها و ساختمان ها می باشد، مهندس معمار است. مهندس معمار، نقشه های ساختمان های جدید و برنامه بازسازی و محافظت از ساختمان های قدیمی را طراحی می کند. همچنین کار مهندس معمار طرح ریزی ترکیب و نحوه قرار گیری مجموعه ای از ساختمان ها و فضاهای اطراف آنها نیز می باشد. او این کارها را با تکیه بر علم مهندسی، ذوق هنری و شناختی که از فرهنگ، آداب و رسوم، جغرافیای انسانی و طبیعی محل مورد نظر خود دارد، انجام می دهد.
مهندس معمار می‌تواند در زمینه‌های زیر فعالیت کند:
– طراحی (تک بنا یا مجموعه زیستی کوچک)، از طراحهای اولیه تا مراحل اجرایی کار و طراحی اجزا و عناصر تشکیل دهنده بنا
– رهبری و سرپرستی دفاتر مشاور معماری (مهندسی مشاور)
– نظارت عمومی و عالی بر صحت انجام کار در عملیات اجرایی ساختمانی (مهندسی ناظر)
– مدیریت و هماهنگی اجرایی پروژه‌های معماری (مدیریت پروژه)
– تأسیس و سرپرستی مؤسسات پیمانکاری و احداث ساختمان
– همکاری با کلیه متخصصینی که کار آنها به نحوی با ساماندهی محیط زیست مرتبط است. مانند اکولوژیست‌ها، جغرافی دانان، اقلیم شناسان، برنامه ریزان اقتصادی و اجتماعی و…
– طراحی پارک‌ها و میادین شهری و محوطه سازی آنها
– مشارکت در پروژه‌های برنامه ریزی و طراحی شهری و شهرسازی
– طراحی تک بناها در مقیاس کوچک و انجام دکوراسیون داخلی
– انجام کارهای پژوهشی و آموزشی در زمینه طراحی فضا
مهندس معمار باید منطقی باشد. همچنین باید برنامه های طراحی و نقشه کشی کامپیوتری را بداند و بتواند در شرایط کاری پرفشار کار کند. مهندس معمار باید فردی دقیق، منظم و خلاق باشد و با تکیه بر قدرت تجسم، ذوق هنری و علم مهندسی خود به طراحی نقشه ی ساختمان های مختلف بپردازد.
معمار (Architect) کسی است که نقشه می‌کشد، طراحی می‌کند و بر ساخت‌وساز ساختمان نظارت دارد. حرفه معماری به معنای ارائه خدمات در ارتباط با طراحی و ساخت‌وساز ساختمان و فضای داخل و اطراف آن است که به عنوان هدف اصلی آرشیتکت برای مالکیت یا استفاده از آن است. طراح اوست و نظارت مستقیم بر فعالیت دیگر مهندسان عمران – تأسیسات الکتریکی – تأسیسات مکانیکی دارد. در واقع معمار ناظر نهایی و هماهنگ‌کننده کلیه نقشه‌های یک بنا شامل نقشه‌های معماری و طراحی – نقشه‌های محاسبات سازه‌ای و نقشه‌های تأسیساتی است.
به‌طور حرفه‌ای، تصمیمات یک معمار امنیت عمومی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در نتیجه وی باید آموزش‌های تخصصی را پشت سر بگذراند که این آموزش‌ها شامل: آموزش پیشرفته و عملی (یا کارآموزی) جهت تجارب عملی برای کسب مجوز معماری هستند.